دوره 16، شماره 1 - ( 1-1396 )                   جلد 16 شماره 1 صفحات 34-27 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشجو دکتری تخصصی اقتصاد سلامت، گروه علوم مدیریت و اقتصاد بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- استاد گروه علوم مدیریت و اقتصاد بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران(* نویسنده مسوول)، آدرس: تهران، میدان انقلاب، خیابان پورسینا، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران، آدرس الکترونیکی: arashidian@tums.ac.ir
3- استاد، گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده:   (9974 مشاهده)

زمینه و هدف: این مطالعه به منظور مطالعه و تحلیل اقتصادی بازار دستگاه­های امحاء زباله عفونی موجود در بیمارستان­های ایران صورت گرفت.

مواد و روش­ها: در مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر در سال 1392، از داده­های ملی مربوط به بررسی مقطعی مرکز سلامت محیط و کار در سال 1391 و همچنین مصاحبه با مسئولین مربوطه در 14 بیمارستان­ تهران که حداقل  3 سال تجربه استفاده از دستگاه­های مورد مطالعه را داشتند، بهره گرفته شد.

یافته ها: تا سال 1391 تعداد 883 بیمارستان در سطح کشور در حال ارائه خدمت بوده­اند که بیشتر از 64% آن­ها­ تحت مالکیت دانشگاه­های علوم پزشکی بوده که دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و تهران به ترتیب با 114 و 45 بیمارستان بیشترین تعداد را دارا بوده­اند. سرانه تخت­های بیمارستانی در کشور 78/1 در هر 1000 نفر جمعیت بدست آمد. حدود 80% بیمارستان­ها از روش حرارت مرطوب و عمدتاً از دستگاه­های مبتنی بر اتوکلاو در امحاء زباله­هایشان بهره می­برند که سهم شرکت­های داخلی از بازار دستگاه­های مورد مطالعه حدود 55 درصد می­باشد که از این میان شرکت کوشا، TEMو KAZUبه ترتیب با 39%، 5/23% و 9/12% بیشترین سهم را دارند.

نتیجه­ گیری: وجود ناهمگونی زیاد در نوع و عملکرد دستگاه­های مورد مطالعه، امکان کارتل در یک فضای انحصاری چندجانبه را ایجاد کرده که با تنظیم و سیاستگذاری هدفمند، در راستای حمایت از تولید داخلی، می­توان شاهد کاهش قیمت، افزایش اثربخشی، کیفیت و ایمنی دستگاه­های امحاء زباله عفونی در کشوربود.

متن کامل [PDF 659 kb]   (3114 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله ی اصیل | موضوع مقاله: مدیریت تسهیلات (فیزیکی ، تاسیساتی و تجهیزاتی ) در بیمارستان
دریافت: 1393/5/13 | پذیرش: 1395/9/1 | انتشار: 1395/11/17

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.