دوره 8، شماره 2 - ( 4-1388 )                   جلد 8 شماره 2 صفحات 64-57 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ebrahimipour H, Heidari S, Doshmangir L, Esmailzade H. Research setting priority and different ways of them . jhosp 2009; 8 (2) :57-64
URL: http://jhosp.tums.ac.ir/article-1-110-fa.html
ابراهیمی پور حسین، حیدری سمانه، دشمن گیر لیلا، اسمعیل زاده حمید. اولویت‌گذاری پژوهشی و شیوه‌‌های مختلف تعیین اولویت در حوزه سلامت . بیمارستان. 1388; 8 (2) :57-64

URL: http://jhosp.tums.ac.ir/article-1-110-fa.html


1- استادیار، عضو هیأت علمی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد
2- کارشناسی ارشد مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- دانشجوی دکتری سیاست گذاری سلامت، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی، دانشگاه علوم پزشکی ایران ، Leiladoshmangir@yahoo.com
4- کارشناس ارشد، مرکز تحقیق و توسعه سیاست های دانشگاهی در نظام سلامت ، دانشگاه علوم پزشکی تهران
چکیده:   (11939 مشاهده)
سابقه و هدف: تعیین اولویت‌‌های پژوهشی امری لازم و حیاتی است و این فرایند باید به منظور تسهیل در استفاده مکرر از یافته‌‌‌ها بر اساس اصول صحیح و منطقی، فرایندهای علمی و مکانیزم‌های درون ساخته صورت گیرد. بررسی شیوه‌های مختلف اولویت‌گذاری و به کارگیری هریک با توجه به شرایط و وضعیت خاص هر کشور گامی کلیدی در این امر می‌باشد.

 منابع اطلاعاتی و روش های انتخاب منابع: پژوهش حاضر یک مطالعه مروری است که برای گردآوری داده‌های آن از روش کتابخانه‌ای شامل جستجوی مقالات در اینترنت، بانک‌های اطلاعاتی Google Scholar، Medline ،Iranmedex ، SIDوIrandoc و کتب مرتبط استفاده شده است.

 ترکیب مطالب و نتایج: برای اولویت‌گذاری روش‌‌های استاندارد شده متعددی وجود دارد که عبارت‌اند از: روش پژوهش در ضرورت‌های سلامت ملی توسط کمیسیون پژوهش‌های سلامت برای توسعه ، فرایند 5 مرحله‌ای کمیته تخصصی پژوهش سلامت، نمایه دیداری اطلاعات سلامت که توسط کمیته مشورتی تحقیقات سلامت ارایه شده است و روش ترکیبی ارایه شده در نشست جهانی تحقیقات سلامت. هر یک از این روش‌ها دارای ویژگی‌های منحصر به خود است. البته با وجود متفاوت بودن ابعاد و چگونگی فرایند تعیین اولویت‌ها از کشوری به کشور دیگر، تاثیر نهایی این فرایند در تمامی کشورها تقریباً یکسان و مشابه است.

 نتیجه گیری: آگاهی از روش‌‌های مختلف اولویت‌گذاری و بهره‌گیری از نقاط ضعف و قوت هر یک جهت انجام اولویت‌گذاری به روشی نظام مند و قابل اجرا در سطح ملی هر کشور بسیار سودمند است. یافته‌های حاصل از مطالعات حاکی از آن است که از میان روش‌‌های استانداردشده اولویت‌گذاری، روش ترکیبی به دلیل ترکیب خصوصیات خوب روش‌های دیگر و رفع معایب آنها نسبت به سایر روش‌ها برتری دارد.

متن کامل [PDF 5809 kb]   (4215 دریافت)    

دریافت: 1388/1/3 | پذیرش: 1388/4/17 | انتشار: 1392/5/15

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه بیمارستان می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb