زمینه و هدف: تکنسینهای اورژانس 115 در طول یک روز کاری با تنش های زیادی رو به رو هستند . به یقین این فشارهای روحی در کیفیت ارائه خدمات آنها اثرگذار خواهد بود و در واقع این امر می تواند تهدیدی برای ساکنان منطقه تحت پوشش پایگاه اورژانس مربوطه به حساب آید. این مطالعه با هدف مشخص نمودن شایعترین عوامل تنش زا در تکنسینهای اورژانس 115 شهر کرمان انجام شد. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی مقطعی 140 نفر از تکنسین اورژانس 115 مشارکت کردند. نمونه گیری به روش سرشماری انجام شد و داده ها توسط پرسشنامه روا و پایای عوامل تنش زای پرستاران جمع آوری گردید. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS ویرایش 18 و آزمون های همبستگی پیرسون ، اسپیرمن و رگرسیون انجام شد. نتایج: عامل تنش زایی مراقبت از بیمار با میانگین 24/3 بیشترین و عامل تنش زای فیزیکی با میانگین 64/2 کمترین میانگین را به خود اختصاص دادند. تجزیه و تحلیل حاصل از رگرسیون نشان داد که عامل تنش زایی محیط فیزیکی با عامل سن (034/0=p) و عامل تنش زایی مدیریتی با متغیر جنسیت (047/0=p) و سطح تحصیلات افراد (05/0=p) ارتباط معناداری داشت. نتیجه گیری: در تکنسین های اورژانس 115 عوامل موثر بر ایجاد تنش، عوامل مراقبت از بیمار و فردی می باشد. لذا توصیه می شود مدیران اورژانس با ارائه راهکارهایی در جهت کاهش تنش شغلی تکنسین های اورژانس به افزایش کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی در آنان کمک نمایند. کلمات کلیدی: تکنسین های اورژانس، تنش شغلی، عوامل تنش زا

واژه‌های کلیدی: تکنسین های اورژانس، تنش شغلی، عوامل تنش زا

متن کامل [PDF 249 kb]   (2679 دریافت)