دوره 16، شماره 1 - ( 1-1396 )                   جلد 16 شماره 1 صفحات 53-35 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکتری مدیریت گردشگری، دانشکده مدیریت، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران (*نویسنده مسئول) ، آدرس الکترونیکی: soudeh.bayat@gmail.com
2- پژوهشگر ارشد مرکز پژوهشهای کاربردی مدیریت، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3- دانشجوی دکتری مدیریت گردشگری، دانشکده گردشگری، دانشگاه علم و فرهنگ ، تهران، ایران
چکیده:   (7902 مشاهده)

زمینه و هدف: اخیراً سفر درمانی در حال گسترش در جهان است . ایران از قابلیت‌های گردشگری و درمان برخوردار‌است، بنابراین هدف این پژوهش شناسایی وضعیت گردشگری درمانی در ایران از دو جنبه مشخصه های مقصد و مشخصه های مراکز درمانی بود.

مواد و روش‌ها:  بر اساس ادبیات پیشین و مصاحبه با خبرگان، مؤلفه‌های عوامل جذب گردشگران درمانی شناسایی و پرسشنامه ای آماده شد. پس از پیش آزمون، پرسش‌ های فاقد اعتبار و پایایی حذف شدند و پرسشنامه نهایی توسط خبرگان 8 بیمارستان دولتی و خصوصی شهر تهران شامل پزشکان، اساتید دانشگاهی، مدیران و کادر درمانی تکمیل‌گردید.

نتایج: با توجه به یافته های پژوهش مهم‌ترین تا کم‌اهمیت‌ترین مؤلفه‌ها در جذب گردشگران درمانی در ایران از نظر پاسخگویان عبارت از اعتبار بیمارستان، هزینه‌ها، کیفیت درمان، آموزش کادر درمان، فضای سیاسی، سیاست‌های نظارتی، زیرساخت‌ها و موقعیت بیمارستان و موقعیت اقتصادی بود. مهم‌ترین مشکل فقدان مراحل درمانی شفاف و سیستم حمایتی بیان شد. در مطالعات مشابه، مهمترین انگیزه سفر درمانی را پایین بودن هزینه درمان در کشور مقصد شناسایی کرده اند و برای تصمیم گیری در خصوص مقصد نیز به شرایط سیاسی، اقتصادی، قوانین و استانداردها، همچنین اعتبار مراکز درمانی به عنوان عوامل اثر گذار اشاره شده است.

نتیجه‌گیری:  این پژوهش ابعاد توسعه گردشگری درمانی در سطح کلان و خرد هم به جهت وضعیت کنونی و هم اولویتها از دیدگاه فعالان گردشگری درمانی بررسی نمود. توسعه گردشگری درمانی نیازمند نگاهی جامع است که با هماهنگی میان سازمان های مرتبط و تدوین  و اجرای راهبردهای کلان و خرد محقق خواهد شد.

متن کامل [PDF 1157 kb]   (4253 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله ی اصیل | موضوع مقاله: سایر
دریافت: 1394/6/9 | پذیرش: 1395/8/22 | انتشار: 1395/11/17

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.