دوره 18، شماره 3 - ( 7-1398 )
جلد 18 شماره 3 صفحات 32-19 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- فارغ التحصیل مهندسی صنایع، دانشگاه پیام نور همدان.
2- استادیار، دپارتمان مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران. * نویسنده مسئول. ایمیل: p.samouei@basu.ac.ir
3- واحد توسعه تحقیقات بالینی مرکز قلب فرشچیان، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
4- مربی، دپارتمان مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران.
2- استادیار، دپارتمان مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران. * نویسنده مسئول. ایمیل: p.samouei@basu.ac.ir
3- واحد توسعه تحقیقات بالینی مرکز قلب فرشچیان، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
4- مربی، دپارتمان مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران.
چکیده: (2848 مشاهده)
زمینه و هدف: بخش مراقبت ویژه یکی از حساسترین بخشهای بیمارستان است که خدمات ارائه شده به بیماران در آن دارای اهمیت زیادی است. از آنجا که پرستاران این بخش از حجمکاری بالایی برخوردارند و باید در سریعترین زمان به بیماران پاسخ دهند، وجود یک برنامه کاری مدون ضروری است. از اینرو، با برنامهریزی مناسب میتوان از خستگی و نارضایتی ناشی از بالا بودن حجمکاری پرستاران کاست.
مواد و روشها: در این پژوهش کلیه فعالیتهایی که پرستاران بخش مراقبت ویژه در طول شیفتهای مختلف برای بیماران انجام میدهند، زمانسنجی و شبکه گرت آنها رسم شده است. زمان هر فعالیت در 4 حالت خوشبینانه، متوسط، محتمل و بدبینانه محاسبه گردید. همچنین زمان کل فعالیتهایی که در یک روز از ابتدا تا انتهای شیفت توسط پرستار برای یک بیمار میتواند صورت گیرد با توجه به این 4 حالت محاسبه شد و از یک روش ابتکاری برای برنامهریزی فعالیت پرستاران استفاده گردید.
نتایج: محاسبات نشان داد زمان کل فعالیتهایی که پرستاران انجام دهند با یکدیگر تفاوت معناداری دارند. لذا به کمک الگوریتم ابتکاری ارائه شده فعالیتها به گونهای به پرستاران تخصیص یافت که تعادل زمانی ایجاد کرد و انحراف معیار و دامنه زمانی فعالیتهای تخصیصی را به طور چشمگیری کاهش داد.
نتیجهگیری: روش ارائه شده نشان داد بهتر است در این بخش به جای تخصیص بیمار به پرستار، کارهای بیماران به پرستاران تخصیص داده شود. این کار باعث میشود تمام پرستاران با حجم کاری نسبتاً برابری روبهرو شوند که این امر میتواند باعث رضایت بیشتر پرستاران و بالا رفتن سطح کیفیت خدمات شود.
مواد و روشها: در این پژوهش کلیه فعالیتهایی که پرستاران بخش مراقبت ویژه در طول شیفتهای مختلف برای بیماران انجام میدهند، زمانسنجی و شبکه گرت آنها رسم شده است. زمان هر فعالیت در 4 حالت خوشبینانه، متوسط، محتمل و بدبینانه محاسبه گردید. همچنین زمان کل فعالیتهایی که در یک روز از ابتدا تا انتهای شیفت توسط پرستار برای یک بیمار میتواند صورت گیرد با توجه به این 4 حالت محاسبه شد و از یک روش ابتکاری برای برنامهریزی فعالیت پرستاران استفاده گردید.
نتایج: محاسبات نشان داد زمان کل فعالیتهایی که پرستاران انجام دهند با یکدیگر تفاوت معناداری دارند. لذا به کمک الگوریتم ابتکاری ارائه شده فعالیتها به گونهای به پرستاران تخصیص یافت که تعادل زمانی ایجاد کرد و انحراف معیار و دامنه زمانی فعالیتهای تخصیصی را به طور چشمگیری کاهش داد.
نتیجهگیری: روش ارائه شده نشان داد بهتر است در این بخش به جای تخصیص بیمار به پرستار، کارهای بیماران به پرستاران تخصیص داده شود. این کار باعث میشود تمام پرستاران با حجم کاری نسبتاً برابری روبهرو شوند که این امر میتواند باعث رضایت بیشتر پرستاران و بالا رفتن سطح کیفیت خدمات شود.
نوع مطالعه: مقاله ی اصیل |
موضوع مقاله:
سیاست گذاری ، برنامه ریزی و رهبری و مدیریت در بیمارستان
دریافت: 1396/5/15 | پذیرش: 1398/3/19 | انتشار: 1398/7/11
دریافت: 1396/5/15 | پذیرش: 1398/3/19 | انتشار: 1398/7/11
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |