دوره 18، شماره 2 - ( 5-1398 )                   جلد 18 شماره 2 صفحات 20-9 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانش آموخته کارشناس ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سمنان، سمنان، ایران
2- دانشیار گروه مهندسی صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سمنان، سمنان، ایران. ، a.jahan@semnaniau.ac.ir
3- دانشیار گروه جراحی قلب، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران
چکیده:   (3501 مشاهده)
زمینه و هدف: مهمترین بخش مراقبتهای ویژه بخش جراحی قلب باز است که بهدلیل آسیبپذیربودن بیماران آن، کوچکترین اشتباهی در جریان فرایند انتقال و نگهداری و ترخیص آن‌ها ممکن است صدمات جبرانناپذیری درپی داشته باشد. هدف از این پژوهش شناسایی ریسک‌های بالقوه در این بخش و پیشنهاد روشهایی برای حذف یا کاهش آن‌هاست.
 
مواد و روشها: در این پژوهش برای اولویتبندی عوامل خطر، روش FMEA بهکار گرفته شده که یکی از روشهای پرکاربرد در ارزیابی و مدیریت ریسک است؛ اما باتوجهبه محدودیتهایی که متوجه این روش است و برای رفع آن‌ها و رسیدن به نتایجی دقیقتر، از روشهای FMEA فازی و TOPSIS فازی نیز استفاده شده و نتایج به‌دستآمده از این سه روش با یکدیگر مقایسه شدهاند.
 
نتایج: رویکرد پیشنهادی، در بخش قلب باز ICU-OH بیمارستان کوثر سمنان اجرایی شد و در نهایت 19 عامل بهعنوان اصلیترین عوامل خطر شناسایی شدند؛ ضمناً برای تمامی عوامل خطر شناساییشده راهکارهایی نیز تعیین شد که لازم است باتوجه به اولویتهای تعیینشده پیگیری شوند.
 
نتیجهگیری: عوامل نبود پایش علائم همودینامیک، کم توجهی به ایمنی و امنیت بیمار و ناتوانی در تفسیر اختلالات پنل گازهای خونی شریانی، در رتبههای اول تا سوم حالات شکست قرار می‌گیرند و از اهمیت بالاتری نسبت به سایر عوامل خطر برخوردارند. بهطورکلی با ارائۀ آموزش و نظارت بیشتر بر روند کار پرستاران میتوان عوارض ناشی از این عوامل را کاهش داد
متن کامل [PDF 847 kb]   (1103 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله ی اصیل | موضوع مقاله: ارتقاء سلامت و درمان بیماران در بیمارستان
دریافت: 1397/7/23 | پذیرش: 1397/12/22 | انتشار: 1398/3/15

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.