Fathi M, Hariri T, MarkaziMoghaddam N. Recognition and analysis of medical errors in the intensive care unit in a public hospital in Tehran by GTT (Global Trigger Tool) in 2019.. jhosp 2020; 18 (4) :31-40
URL:
http://jhosp.tums.ac.ir/article-1-6231-fa.html
فتحی محمد، حریری طاهره، مرکزی مقدم نادر. شناسایی و تحلیل خطاهای درمانی در بخش مراقبتهای ویژه یک بیمارستان دولتی شهر تهران با استفاده از ابزار سرنخ عمومی (Global Trigger Tool) در سال 1397. بیمارستان. 1398; 18 (4) :31-40
URL: http://jhosp.tums.ac.ir/article-1-6231-fa.html
1- دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دانشکده پزشکی، گروه بیهوشی، مرکز تحقیقات بهبود کیفیت مراقبتهای ویژه دانشگاه شهیدبهشتی، تهران، ایران
2- کارشناس ارشد مدیریت خدمات بهداشتی درمانی دانشگاه آزاد، محقق مرکزتحقیقات بهبودکیفیت مراقبتهای ویژه دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، تهران، ایران
3- استادیارگروه مدیریت و اقتصاد سلامت، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران. آدرس: تهران خیابان فاطمی غربی، خیابان اعتمادزاده، دانشگاه علوم پزشکی ارتش. ایمیل: nmmoghaddam@gmail.com / استادیار و معاون پژوهشی مرکز تحقیقات بهبود کیفیت مراقبتهای ویژه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (5433 مشاهده)
زمینه و هدف: خطاهای پزشکی بیانگر مشکل جدی در مراقبتهای ویژه است و سبب افزایش طول اقامت و مرگ بیماران می گردد. ردیابی خطاها در بیمارستان بر مواردی تمرکز دارد که بصورت داوطلبانه گزارش میشوند. اما این موارد 20- 10درصدخطاها را شامل می شوند که 95 – 90 درصد آن سبب هیچ آسیبی به بیمار نمی شوند. این پژوهش با هدف شناسایی خطاهای درمانی در بخش مراقبتهای ویژه با ابزار سرنخ عمومی (GTT) در سال 1397 انجام شد.
موادو روش ها: این پژوهش، گذشته نگر، توصیفی کاربردی بود و در بخش مراقبت ویژه یک بیمارستان دولتی درتهران انجام شد. در سال1397، طی 13 هفته، 127 پرونده با استفاده از چک لیست موسسه بهبود سلامت (IHI) توسط دو پرستار بصورت مجزا بررسی شد و تایید نهایی توسط پزشک صورت گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS تحلیل شد.
نتایج: 622 سرنخ، 277 حادثه ناگوار مرتبط با سرنخها و 121 حادثه ناگوار بدون سرنخ و در مجموع 398 مورد حادثه ناگوار شناسایی شد. از 127 پرونده، 93 پرونده دارای حادثه ناگوار و رخداد حوادث 2/73 درصد بود. بروزحوادث ناگوار در هر بیمار 13/3، و در هر 100 روز بیمار 8/24 مورد بود. از این تعداد بیشترین فراوانی آسیب به ترتیب درحوزه مراقبت عمومی، مراقبت ویژه، جراحی و دارویی بود.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه و میزان بالای آسیب های وارده به بیمار که نیازمند مداخلات پزشکی بوده و نیز نتایج پژوهش های مشابه می توان اظهار داشت این ابزار، در مقایسه با سایر روش ها نظیر خوداظهاری، در شناسایی خطاها از درجه اطمینان بالاتری برخوردار است.
نوع مطالعه:
مطالعه ی موردی |
موضوع مقاله:
کیفیت خدمات و ایمنی بیمار در بیمارستان دریافت: 1398/9/17 | پذیرش: 1398/10/17 | انتشار: 1398/11/5