دوره 19، شماره 1 - ( 2-1399 )
جلد 19 شماره 1 صفحات 43-33 |
برگشت به فهرست نسخه ها
علی اکبری ساری1 
، محبوبه بیات2 ، محمد عرب1 ، مهدی یاسری3 ، سیده فاطمه حسینی* 4
، محبوبه بیات2 ، محمد عرب1 ، مهدی یاسری3 ، سیده فاطمه حسینی* 4
1- استاد، گروه علوم مدیریت و اقتصاد بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- دکترای مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، مرکز مطالعات و تحقیقات منابع انسانی سلامت، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
3- دانشیار، گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
4- دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت و خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران (* نویسنده مسئول) Email: sfhosseini@alumnus.tums.ac.ir
2- دکترای مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، مرکز مطالعات و تحقیقات منابع انسانی سلامت، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
3- دانشیار، گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
4- دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت و خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران (* نویسنده مسئول) Email: sfhosseini@alumnus.tums.ac.ir
چکیده: (2644 مشاهده)
زمینه و هدف: برابری در دسترسی به خدمات مراقبت سلامت از جمله اهداف مهم نظام سلامت می باشد. در این مطالعه، توصیفی از وضعیت توزیع پزشکان متخصص گوش، گلو، بینی و جراحی سر و گردن استان ها و شهرستان های کشور ایران در سال 1396 انجام شده است.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی به منظور توصیف وضعیت توزیع پزشکان متخصص گوش، حلق و بینی و جراحی سر و گردن در استان ها و شهرستان های کشور در سال 1396 انجام شده است. داده‌های مورد نیاز از طریق وزرات بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و مرکز آمار ایران جمع آوری شد. به منظور تحلیل نتایج از شاخص ضریب جینی، منحنی لورنز، رگرسیون چندگانه و ترسیم نقشه های جغرافیایی به کمک نرم افزار R نسخه 0-6-3 استفاده شد.
نتایج: استان تهران (2.31) و هرمزگان (0.39) به ترتیب بیشترین و کمترین سرانه پزشکان متخصص گوش، گلو بینی و جراحی سر و گردن به ازای 100 هزار نفر جمعیت در سال 1396 را به خود اختصاص داده اند.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که تفاوت قابل توجهی در دسترسی به پزشکان متخصص گوش، گلو، بینی و جراحی سر و گردن در مناطق مختلف کشور وجود داشت.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی به منظور توصیف وضعیت توزیع پزشکان متخصص گوش، حلق و بینی و جراحی سر و گردن در استان ها و شهرستان های کشور در سال 1396 انجام شده است. داده‌های مورد نیاز از طریق وزرات بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و مرکز آمار ایران جمع آوری شد. به منظور تحلیل نتایج از شاخص ضریب جینی، منحنی لورنز، رگرسیون چندگانه و ترسیم نقشه های جغرافیایی به کمک نرم افزار R نسخه 0-6-3 استفاده شد.
نتایج: استان تهران (2.31) و هرمزگان (0.39) به ترتیب بیشترین و کمترین سرانه پزشکان متخصص گوش، گلو بینی و جراحی سر و گردن به ازای 100 هزار نفر جمعیت در سال 1396 را به خود اختصاص داده اند.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که تفاوت قابل توجهی در دسترسی به پزشکان متخصص گوش، گلو، بینی و جراحی سر و گردن در مناطق مختلف کشور وجود داشت.
واژه‌های کلیدی: نابرابری، توزیع پزشک، متخصص گوش گلو، بینی و جراحی سر و گردن، ضریب جینی، ضریب محرومیت
نوع مطالعه: مقاله ی اصیل |
موضوع مقاله:
مدیریت منابع انسانی در بیمارستان
دریافت: 1398/10/14 | پذیرش: 1399/3/28 | انتشار: 1399/4/13
دریافت: 1398/10/14 | پذیرش: 1399/3/28 | انتشار: 1399/4/13
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |