دوره 19، شماره 2 - ( 6-1399 )                   جلد 19 شماره 2 صفحات 24-17 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- استاد، دانشکده مدیریت، دانشگاه لرستان، خرم‌آباد، ایران
2- دانشجوی دکتری مدیریت منابع انسانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه لرستان، خرم‌آباد، ایران
3- دانشجوی دکتری مدیریت منابع انسانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه لرستان، خرم‌آباد، ایران. (*نویسنده مسئول) ایمیل: sabertaghipour87@gmail.com
چکیده:   (4066 مشاهده)
زمینه و هدف: گسترش روزافزون ویروس کووید 19 در جهان موجب بروز پیامدهای گوناگونی برای افرادی می­شود که در فرایند درمانی بیماران مبتلا به این ویروس دخیل هستند. بر این اساس هدف اصلی از انجام این مطالعه شناسایی و اولویت­بندی پیامدهای روانی ویروس کووید 19 در پرستاران باشد.
مواد و روش­ها: این مطالعه بر اساس هدف کاربردی و از نظر نحوه جمع­آوری داده­ها در حوزه مطالعات توصیفی از نوع پیمایشی قرار دارد. رویکرد تحلیل در این مطالعه آمیخته و ترکیبی از روش­های کیفی و کمی است. جامعه آماری این مطالعه را اساتید پرستاری و متخصصان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی لرستان تشکیل داده­اند که با روش نمونه­گیری هدفمند و با توجه به اصل اشباع نظری، تعداد 14 نفر از اساتید و متخصصان به عنوان نمونه پژوهش لحاظ گردیدند. جامعه آماری بخش کمی نیز شامل مدیران بیمارستان‌های ارائه­دهنده خدمات به بیماران کرونایی در استان لرستان بوده که با روش نمونه­گیری غیراحتمالی در دسترس تعداد 35 نفر به عنوان نمونه پژوهش تعیین گردیدند. شناسایی پیامدهای روانی با استفاده از تحلیل داده­های حاصل از مصاحبه با نرم­افزار Atlas.ti و اولویت­بندی پیامدها به روش فازی مثلثی انجام شد.
نتایج: تحلیل داده­های حاصل از مصاحبه منجر به شناسایی 16 پیامد روانی موثر بر پرستاران گردید. اولویت­بندی این عوامل نشان داد که افسردگی، کاهش تمرکز و بی­انگیزگی مهم­ترین پیامدهای روانی ناشی از ویروس کووید 19 هستند.
نتیجه­گیری: تدوین استراتژی­های حمایتی برای حفظ سلامت روان پرستاران می­بایست در اولویت برنامه­های آتی قرار گرفته و بخش مجزایی از هزینه­های سالانه بیمارستانی به این امر مهم اختصاص یابد
متن کامل [PDF 773 kb]   (2004 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله ی اصیل | موضوع مقاله: مدیریت منابع انسانی در بیمارستان
دریافت: 1399/2/5 | پذیرش: 1399/6/6 | انتشار: 1399/6/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.