دوره 20، شماره 3 - ( 9-1400 )
جلد 20 شماره 3 صفحات 11-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران،دانشکده بهداشت،گروه علوم مدیریت و اقتصاد بهداشت،تهران، ایران.
2- کارشناس ارشد مدیریت خدمات بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. (*نویسنده مسئول)، پست الکترونیک: bebrahimiii477@gmail.com
2- کارشناس ارشد مدیریت خدمات بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. (*نویسنده مسئول)، پست الکترونیک: bebrahimiii477@gmail.com
چکیده: (5528 مشاهده)
زمینه و هدف: هزینه کرد در بخش سلامت نیازمند مدیریت هوشمند منابع است. این مطالعه با هدف تعیین میزان مخاطرات اخلاقی مرتبط با رفتار ارائهکنندگان خدمات در نسخ دارویی پرداختی سازمان بیمه انجام شد.
مواد و روشها: جامعه آماری اسناد دارویی پرداختی استان تهران در سال 1398 بود. 2000 نسخه مربوط به 500 بیمهشده به روش تصادفی از بانک اطلاعاتی سازمان جمعآوری شد. دو نشانگر "ناهمخوانی یک دارو با سابقه بیماری یا طیف دارویی یک بیمهشده" و "تعداد نسخههای دارای بار مالی بیشتر از میانگین بار مالی معمولِ بیماری یک بیمار"، با داده نسخ تطبیق و با نرمافزار SPSS نسخه 24 تجزیهوتحلیل شد. از یک داروساز با تجربه برای بررسی طیف دارویی تمامی نسخ کمک گرفته شد.
نتایج: 4/5 درصد از کل نسخ دارای داروهای ناهمخوان و 4/6 درصد دارای بار مالی مازاد بود. بیشترین مخاطرات به تفکیک تخصص مربوط به پزشکان عمومی بود (16% با بار مالی مازاد 000/500/87 ریال). بیشترین تعداد و مبلغ ریالی مخاطرات به تفکیک گروه بیمهشدگان مربوط به سرپرستان (63/0 درصد با بار مالی مازاد 000/000/26 ریال) بود. مخاطرات در نسخ مراکز نظامی نسبت به مراکز خصوصی و دولتی بیشتر و در مراکز طرف قرارداد (48%) و غیر طرف قرارداد (52%) نسبتاً مساوی بود.
نتیجهگیری: سوءاستفاده در ارائه خدمات سلامت ریسکی عمده برای مدیران مراقبتهای بهداشتی در کشورهایی است که برنامه بیمه درمانی دارند که ردیابی هوشمندانه آن بسیاری از هزینههای شرکتهای بیمه را کاهش و از کمبود داروهای حیاتی جلوگیری مینماید.
مواد و روشها: جامعه آماری اسناد دارویی پرداختی استان تهران در سال 1398 بود. 2000 نسخه مربوط به 500 بیمهشده به روش تصادفی از بانک اطلاعاتی سازمان جمعآوری شد. دو نشانگر "ناهمخوانی یک دارو با سابقه بیماری یا طیف دارویی یک بیمهشده" و "تعداد نسخههای دارای بار مالی بیشتر از میانگین بار مالی معمولِ بیماری یک بیمار"، با داده نسخ تطبیق و با نرمافزار SPSS نسخه 24 تجزیهوتحلیل شد. از یک داروساز با تجربه برای بررسی طیف دارویی تمامی نسخ کمک گرفته شد.
نتایج: 4/5 درصد از کل نسخ دارای داروهای ناهمخوان و 4/6 درصد دارای بار مالی مازاد بود. بیشترین مخاطرات به تفکیک تخصص مربوط به پزشکان عمومی بود (16% با بار مالی مازاد 000/500/87 ریال). بیشترین تعداد و مبلغ ریالی مخاطرات به تفکیک گروه بیمهشدگان مربوط به سرپرستان (63/0 درصد با بار مالی مازاد 000/000/26 ریال) بود. مخاطرات در نسخ مراکز نظامی نسبت به مراکز خصوصی و دولتی بیشتر و در مراکز طرف قرارداد (48%) و غیر طرف قرارداد (52%) نسبتاً مساوی بود.
نتیجهگیری: سوءاستفاده در ارائه خدمات سلامت ریسکی عمده برای مدیران مراقبتهای بهداشتی در کشورهایی است که برنامه بیمه درمانی دارند که ردیابی هوشمندانه آن بسیاری از هزینههای شرکتهای بیمه را کاهش و از کمبود داروهای حیاتی جلوگیری مینماید.
نوع مطالعه: مقاله ی اصیل |
موضوع مقاله:
سایر
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |