دوره 19، شماره 3 - ( 9-1399 )                   جلد 19 شماره 3 صفحات 66-55 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- استاد مدیریت دانشگاه امام حسین، تهران، ایران.
2- دانشجوی دکتری مدیریت دولتی گرایش تصمیم‌گیری و خط‌شی گذاری عمومی، دانشگاه تهران، پردیس البرز، تهران، ایران (*نویسنده مسئول) ،Amiri.niloufar@gmail.com
3- دانشیار مدیریت، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، رئیس مرکز پژوهش‌های کاربردی مدیریت؛ تهران، ایران.
چکیده:   (2154 مشاهده)
زمینه و هدف: برنامه پزشک خانواده از مهم‌ترین تلاش‌های نظام سلامت ایران برای ایجاد نظام ارجاع در کشور، تدوین و در چند استان به اجرا درآمد، ولی به دلایلی چند با چالش‌های اساسی روبرو شد که موجب عدم پیشرفت برنامه گردید لذا پژوهش حاضر با هدف تحلیل برنامه‌ مذکور به منظور شناسایی علل و چالش‌های عدم پیشرفت برنامه صورت گرفت.
مواد و روش‌ها: مطالعه گذشته‌نگر حاضر از نوع تحلیل سیاست، یک پژوهش کیفی است، در آن نمونه‌گیری مبتنی بر هدف بوده و جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از تحلیل اسناد و مصاحبه نیمه‌باز انجام شده است. تحلیل داده‌ها از طریق تحلیل تم در چارچوب مثلث سیاست‌گذاری و با استفاده از نرم‌افزار MAXQDA انجام شد.
نتایج: بر اساس چارچوب مطالعه، چالش‌‌های برنامه در بعد زمینه عبارت‌اند از: تضاد منافع، قائم به فرد بودن برنامه‌‌ها، عدم ثبات در مدیریت و برنامه‌ها، توجه ناکافی به فرهنگ‌سازی و منابع و زیرساخت‌‌ها، در بعد محتوا عبارت‌اند از: رویکرد اجرایی نامتناسب، عدم بومی‌سازی، انتخاب ابزار نامناسب، شفافیت ناکافی و ابهام در اهداف، وظایف و مسئولیت‌ها. در بعد فرآیند؛ چالش‌های فرآیند بر اساس چرخه خط‌‌مشی‌گذاری مورد بررسی قرار گرفت.
نتیجه‌گیری: اجرای برنامه پزشک خانواده متأثر از عوامل فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و مدیریتی است. از آنجا که این برنامه‌ مجدداً مورد توجه وزارت بهداشت قرار گرفته است، لازم است سیاست‌گذاران و تصمیم گیران نظام سلامت با در نظر گرفتن موانع و چالش‌های مطرح شده به اصلاح محتوا و روش‌های اجرای برنامه اهتمام ورزند.
متن کامل [PDF 790 kb]   (1161 دریافت)    
نوع مطالعه: مطالعه ی موردی | موضوع مقاله: سیاست گذاری ، برنامه ریزی و رهبری و مدیریت در بیمارستان
دریافت: 1398/11/26 | پذیرش: 1399/6/19 | انتشار: 1400/2/9

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.