زمینه و هدف: طولانی بودن دوره وصول مطالبات سبب اختلال در پرداخت های پرسنلی، داروئی و تسهیلات مراکز تحت پوشش و نهایتا تاثیر منفی بر نحوه ارائه خدمات می گردد. در شرایط اقتصاد فعلی، توجه به نقدینگی و ارزش فعلی آن در انجام فعالیت های اقتصادی و کاهش دوره وصول مطالبات از اهمیت به سزائی برخوردار است. این مطالعه به منظور تعیین متوسط دوره وصول و گردش مطالبات بیمارستان از سازمان های بیمه ای انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی در سال 1389 در بیمارستان کامکار دانشگاه علوم پزشکی قم طی سال های 1384 تا 1388 انجام شد. برای جمع آوری داده های مورد نیاز پژوهش از برگه های اطلاعاتی خودساخته پژوهشگران استفاده شد. داده ها پس از جمع آوری از واحد بایگانی مالی در نرم افزار excel وارد گردیده و با استفاده از آزمون های نقدینگی تحلیل شدند.
یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که در طول برنامه چهارم توسعه در بیمارستان مورد مطالعه، گردش مطالبات به تدریج روند نزولی داشته و برعکس دوره وصول مطالبات از روند فزاینده برخوردار بوده است. بیشترین صورتحساب ارسالی و وصولی در طی دوره مطالعه به سازمان بیمه خدمات درمانی و کمترین آن به سازمان بیمه نیروهای مسلح مرتبط بود. وضعیت نسبت های مالی دلالت بر شرایط نامطلوب و رو به وخامت اکثر شرکت های بیمه ائی طرف قرارداد با بیمارستان در پرداخت تعهدات خود بوده است.
نتیجه گیری: دوره وصول مطالبات بیمه ائی بیمارستان مورد مطالعه از میزان متداول آن فاصله زیادی گرفته و نیاز به بررسی و مداخله جدی در سطح کلان تصمیم گیری دارد. در این مطالعه متوسل شدن به اهرم های قانونی در طول برنامه چهارم تاثیر خاصی بر بهبود روند باز پرداخت بیمه ها به بیمارستان منتخب نداشته است، بنابراین اقدام عملی سیاست گذاران به این مهم مورد انتظار است.